حمد (قرآن)حمد در لغت عرب به معنى ستایش کردن در برابر کار یا صفت نیک اختیارى است ، یعنى هنگامى که کسى آگاهانه کار خوبى انجام دهد، و یا صفتى را براى خود برگزیند که سرچشمه اعمال نیک اختیارى است ، ما او را حمد و ستایش مى گوئیم . ۱ - معنای حمدحمد، ثنا و ستایش بر اساس فضیلت است و اخص از مدح و اعم از شکر می‌باشد. مدح، حمد و ستایش در برابر کار اختیاری و غیراختیاری، و حمد تنها در امور اختیاری و شکر، تنها در مقابل نعمت انجام می‌شود. در این مقاله آیاتی معرفی می‌شوند که در آن‌ها از واژه‌های «حمد» و «حمید» استفاده شده است. ۲ - عناوین مرتبطانتظار حمد (قرآن) ، حمد خدا (قرآن). ۳ - پانویس
۴ - منبعمرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۱۲، ص۱۶۶، برگرفته از مقاله «حمد». رده‌های این صفحه : شکر الهی | موضوعات قرآنی
|